Terug naar boven

Status

- Vlissingen is een stad en gemeente in de provincie Zeeland, op het schiereiland Walcheren.

- Wapen van de gemeente Vlissingen.

- De gemeente is per 1-7-1966 vergroot met de gemeenten Ritthem en Oost- en West-Souburg en een deel van de gemeente Koudekerke.

- De gemeente omvat na deze herindeling naast de stad Vlissingen de dorpen Oost-Souburg en Ritthem, het 'dorp in de stad' West-Souburg, en de buurtschappen Groot-Abeele en Welzinge (grotendeels). In totaal zijn dit 1 stad, 2 dorpen, 1 'dorp in de stad' en 2 buurtschappen.

- De voormalige langgerekte buurtschap Lammerenburg, langs de weg Koudekerke-Vlissingen, vanouds gem. Koudekerke, is thans opgenomen in de Vlissingse wijk Lammerenburg. Genoemd naar het voormalige Huis Lammerenburg, later hofstede. Verder was er in de stad van 1946 tot 1963 het 'nooddorp' Havendorp.

- Foto's van de plaatsnaamborden in de gemeente Vlissingen.

Terug naar boven

Naam

Oudere vermeldingen
1235 kopie 1324 Vlissinghe, 1251 Vlissinghe.

Naamsverklaring
- Mogelijk datief meervoud (met locatieve functie) van een met het suffix -ing bij een persoonsnaam Flisso gevormd patronymicum, en dan: 'bij de dienstlieden of verwanten van Flisso'.(1)

- De publicatie 'Het ontstaan van de plaatsnaam Vlissingen' (Frank Puylaert en Joep Bremmers, 56 pag.) inventariseert de vele onjuiste theorieën over de verklaring van deze plaatsnaam, en legt ook uit hoe de vork wél in de steel zit. "Nog niet eerder is er een gedegen wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de betekenis van deze plaatsnaam. Des te meer fantasierijke verhalen zijn er in de loop der tijden opgedoken: veelal mythen en legenden, tot aan volksetymologie toe. Joep Bremmers geeft je in de proloog hiervan een duidelijk overzicht.

Wij zullen trachten de echte waarheid te achterhalen van de oorsprong van de plaatsnaam Vlissingen, een samenstelling van Vliss en -ingen. Een eertijds ingeslopen denkfout heeft tot vele vergissingen geleid. Juist het duiden van de uitgang -ingen bij deze plaatsnaam, maar ook bij vele andere plaatsnamen in Nederland, zal de echte betekenis aan die plaatsnamen teruggeven. Dit ouderwets aandoende toponymisch onderzoek zal actueler blijken dan voorzien", aldus Frank Puylaert in het voorwoord. Via de link is deze publicatie ook online te lezen.

Terug naar boven

Ligging

Vlissingen ligt direct ZW van Middelburg, in het ZW van Walcheren, en grenst in het Z aan de Westerschelde, daar waar deze uitkomt in de Noordzee.

Terug naar boven

Statistische gegevens

In 1840 heeft de gemeente Vlissingen 1.078 huizen met 7.871 inwoners, verdeeld in de gelijknamige stad 1.045/7.665 (= huizen/inwoners) en "Buiten de Stad" 33/206. Tegenwoordig heeft de gemeente ca. 18.000 huizen met ca. 44.500 inwoners, waarvan ca. 13.500 huizen met ca. 34.000 inwoners in de stad (dit is inclusief de aantallen voor het 'dorp in de stad' West-Souburg, met ca. 700 huizen en ca. 1.800 inwoners).

Terug naar boven

Geschiedenis

In den beginne
Deze nederzetting is ontstaan in het W van de huidige stad, op de plek waar zich tot begin 19e eeuw nog de buurtschap Oud-Vlissingen bevond. Deze is echter in 1810 bij de uitbreiding van de vestingwerken gesloopt. De naam wordt voor het eerst vermeld in een document uit 28 mei 1247 als Vlissinghe. In dit document worden ook Ritthem en Oost-Souburg genoemd. Dit document vormt overigens de bevestiging van een officieel stuk uit 1235, zo heeft de gemeentearchivaris in 1995 ontdekt. De nederzetting heeft in 1315 stadsrechten gekregen.

Vlissingen en Oranje
In het verleden van de stad zijn verschillende sporen te vinden van de Oranjes. Bekend is dat Prins Willem van Oranje hier in 1559 afscheid nam van koning Philips II, die toen definitief vertrok naar Spanje. Willem van Oranje had een verblijfplaats op de plek van het huidige Willem-III gebouw in de Oranjestraat. In 1572 was het de eerste Zeeuwse stad die openlijk koos voor Oranje en de buitenlandse vertegenwoordigers uit de stad verjoeg. Als beloning voor de steun aan de Oranjes kreeg de stad tal van voorrechten op bestuurlijk en economisch gebied. Hier schreef Prins Willem van Oranje in 1574 een brief aan zijn broers inzake steun van de opstand tegen Spanje. De Prins kocht de stad op 28 juni 1581 voor het bedrag van 144.600 gulden en op 8 augustus van dat jaar werd de Prins ingehuldigd als erfheer van de stad. Ook nu nog is er een sterke band: koning Willem-Alexander is onder meer markies van Vlissingen.

Havenstad
Vlissingen is van oudsher een havenstad. De havenactiviteiten hebben zich in de loop der eeuwen langzaam oostwaarts verplaatst. Eerst waren er alleen havens in de stad. In de 19e eeuw werden de Buitenhaven en achter de sluizen, samen met het Kanaal door Walcheren, de Eerste Binnenhaven en Tweede Binnenhaven aangelegd, deze havens liggen nu in de wijk Stadshaven. In de Binnenhaven is de Vismijn gevestigd. Hier hebben de Arnemuidse en Vlissingse kotters hun thuishaven. Tussen 1961 en 1964 is even ten oosten van de stad door het indijken van het Zuid-Sloe het haven- en industriegebied Vlissingen-Oost gerealiseerd, ook vaak Sloegebied genoemd. De stad is de derde haven van Nederland qua grootte. In de haven worden, na Rotterdam en Amsterdam, de meeste goederen overgeslagen. De aan- en afvoer bedraagt ca. 20 miljoen ton.

Scheepswerf
In 1875 wordt in Vlissingen NV Koninklijke Maatschappij De Schelde (KMS) opgericht, nadat scheepsbouwer Arie Smit het voormalige Marine Etablissement, de marinewerf, had overgenomen. De Schelde hield zich in de loop der jaren naast scheepsbouw en scheepsreparatie ook bezig met de bouw van machines, ketels, motoren, stoomturbines, vliegtuigen en lichtmetalen producten. Na een reeks fusies in de loop der jaren (die onder de link hierna worden beschreven) is er tegenwoordig sprake van Damen Schelde Naval Shipbuilding (DSNS), de grootste scheepswerf van Zuid-Nederland. Het imposante hoofdkantoor van NV Koninklijke Maatschappij De Schelde uit 1913 (Glacisstraat 165) is bewaard gebleven en is een rijksmonument. - Jaap Hoogstraate maakt op schaal de schepen na die op de Scheldewerf zijn gebouwd.

Als je je nader wilt verdiepen in de geschiedenis van deze stad, kun je terecht bij de volgende instanties, sites en literatuur:

- Sinds januari 2020 voert het Zeeuws Archief de archieftaken van het Gemeentearchief Vlissingen uit. Sinds maart 2020 kunnen de archieven en collecties van de gemeente in de studiezaal van het Zeeuws Archief worden geraadpleegd. Adres Zeeuws Archief: Hofplein 16, Middelburg. Openingstijden: dinsdag tot en met vrijdag van 10.00-17.00 uur.

- Vereniging Vrienden van het muZEEum en het Archief van Vlissingen is opgericht in 1982 en bestaat uit een groot aantal leden verspreid over heel Nederland. Deze leden dragen het Zeeuws Maritiem muZEEum en het Archief van de gemeente een warm hart toe en leveren door middel van hun contributie een bijdrage aan de doelstelling van de vereniging: "het bevorderen en stimuleren van activiteiten in en om het Zeeuws Maritiem muZEEum en het Archief van de gemeente". De activiteiten bestaan onder andere uit: het uitgeven van het kwartaaltijdschrift Den Spiegel*; het ondersteunen bij aankopen van voorwerpen voor de museumcollectie en het verlenen van medewerking aan het verwerven van materiaal voor het Archief van de gemeente; het mede bekostigen van restauraties van museumvoorwerpen; het organiseren van lezingen en excursies; het ondersteunen bij diverse activiteiten van het archief t.b.v. het vergroten van de kennis van de lokale geschiedenis.
* Vanaf jaargang 2009 tot de nummers van ca. een jaar geleden zijn de tijdschriften via de link ook online te lezen.

- Canon van Vlissingen.

- Geschiedenis van de stad op Wikipedia.

- Vlissingen Dronk is een online encycopedie over verleden en heden van de horeca in deze gemeente.

- Begraven in deze stad tot de 19e eeuw.

"Met de verwerving van het 31 ha grote voormalige KSG (Koninklijke Schelde Groep) terrein in de binnenstad verkreeg de gemeente Vlissingen de mogelijkheid om unieke kansen voor de verdere ontwikkeling van de stad te kunnen benutten. Op initiatief van Jan van Beekhuizen, directeur van l’Escaut Woonservice, is in 2008 om die reden een initiatiefgroep bij elkaar gekomen. Inzet van de gesprekken was hoe het gebouw van de voormalige bedrijfsgeneeskundige dienst* op het terrein, ook wel bekend als het Vakbondsgebouw of de Verbandkamer, behouden kon worden en hoe het gebouw zou kunnen worden benut om de scheepsbouwgeschiedenis een permanente plek te geven.
* Koninklijke Maatschappij De Schelde, in de volksmond 'de KMS', was het eerste bedrijf met een eigen geneeskundige dienst. Later is deze met andere bedrijfsgeneeskundige diensten gefuseerd tot de Arbo Unie.

Er werd een werkgroep opgericht die in 2009 opging in Stichting Scheepsbouwgeschiedenis Vlissingen. Inmiddels was de gemeente op voorspraak van l'Escaut Woonservice bereid het gebouw voor dit doel in bruikleen te geven. De stichting wil vanuit heden, verleden en toekomst de imposante geschiedenis van de Vlissingse scheepsbouw voor het voetlicht brengen. Dit doen wij door middel van rondleidingen over het werfterrein en het tonen van beelden en verhalen die deze geschiedenis levend houden. Zo leveren wij, ondanks de functieverandering van dit gebied, een bijdrage aan het behoud van de cultuurhistorische waarden van dit eeuwenoude scheepswerfterrein.

Pal naast de imposante honderd jaar oude Machinefabriek ligt een villa uit diezelfde tijd. Hierin is Museum Scheldewerf (De Willem Ruysstraat 100) gevestigd. Hier wordt het verhaal van scheepswerf De Schelde verteld. Je komt niet alleen alles te weten over scheepsbouw en de 40 meter hoge torenkraan die er vlakbij staat; er is ook een collectie Delftsblauw keramiek en maritieme schilderkunst te zien. Voor kinderen zijn er diverse activiteiten. Op het voormalige werfterrein van scheepswerf De Schelde in Vlissingen liggen nog delen van de hellingen waar o.a. het fameuze passagiersschip de Willem Ruys is gebouwd en vindt vlakbij nog altijd hoogwaardige scheepsbouw plaats van Damen en Amels. Museum Scheldewerf is een officieel fietscafé en ligt langs de fietsroutes van VVV Zeeland. Onze Bovenzaal is ook te huur voor slechts € 10,- per uur."

Terug naar boven

Recente ontwikkelingen

- Gedurende een aantal jaren, tot begin 2020, was de intentie dat de Marinierskazerne in Doorn zou verhuizen naar Vlissingen, naar een terrein aan de Buitenhaven, waar firma De Dreu Onions (Havenweg 3) was gevestigd. Deze firma is in dat kader uitgekocht en naar elders verhuisd. In de loop der jaren was er diverse malen sprake van uitstel. In de loop der tijd werden de twijfels over deze locatie groter; zo wilden veel mariniers en hun gezinnen niet hierheen verhuizen omdat ze gehecht waren aan hun huidige omgeving, was daardoor zelfs sprake van een - meer dan marginale - 'uitstroom' uit de marine, en werd de locatie door sommigen niet geschikt bevonden omdat er niet genoeg ruimte en/of faciliteiten zouden zijn om er te trainen.

In februari 2020 besluit het kabinet dat de verhuizing van de mariniers naar deze locatie niet doorgaat. De mariniers gaan nu verhuizen naar een bestaande Defensie-locatie in de Gelderse buurtschap Nieuw-Milligen, die onder het Veluwse dorp Uddel valt, in de gemeente Apeldoorn. Zie ook het dossier over (het niet doorgaan van) de marinierskazerne op de site van Omroep Zeeland en het dossier over de kazerne, en vervolgens m.b.t. het niet doorgaan van de kazerne, op de site van de provincie Zeeland. De gemeente Vlissingen en Zeeland in bredere zin wilden hiervoor wel worden gecompenseerd, omdat er in de afgelopen jaren al veel voorbereidende werkzaamheden en investeringen zijn gepleegd, en de verhuizing veel werkgelegenheid en bijbehorende gunstige effecten met zich zou meebrengen, wat nu niet doorgaat. Die compensatie komt er ook:

"Het kabinet, de Provincie Zeeland, gemeente Vlissingen en waterschap Scheldestromen hebben in juli 2020 een bestuurlijk akkoord bereikt over het compensatiepakket dat is opgesteld door speciaal adviseur Bernard Wientjes (onderaan de pagina onder de link vind je het eindrapport van dhr. Wientjes met bijlagen). Het adviesrapport bevat een pakket aan maatregelen om stevig te investeren in Zeeland, op zowel economisch als sociaal gebied. Daarmee biedt het nieuwe kansen voor de regio. Zo komt er onder meer een Delta Kenniscentrum in de stad, gefocust op de unieke Zeeuwse combinatie van voedsel, water en energie. Hiervoor wordt een samenwerkingsverband aangegaan tussen de Zeeuwse kennisinstellingen (Scalda, Hogeschool Zeeland, University College Roosevelt en Wageningen Marine Research), Wageningen Universiteit en de Universiteit Utrecht. Om deze ontwikkeling te ondersteunen, worden door het Rijk extra middelen beschikbaar gesteld voor onder andere de gebiedsontwikkeling van de Kenniswerf.

Verder wordt er in de stad een grootschalig justitieel complex gebouwd - op de locatie waar de kazerne zou komen - met een extra beveiligde zittingslocatie voor de rechtbank, een strategisch kenniscentrum tegen ondermijnende criminaliteit, een beveiligde werk- en overnachtingslocatie, plus een extra beveiligde inrichting. Daarnaast komt er een snellere treinverbinding vanuit Zeeland naar de Randstad, Brabant en Vlaanderen. En komt er een huisartsenopleiding in Zeeland en een regionaal gezondheidscentrum in Vlissingen. In totaal investeert het Rijk de komende jaren zo’n 650 miljoen euro in de regio en is de verwachting dat het op de langere termijn zeker meer dan duizend banen zal opleveren." (bron en voor nadere informatie zie de link in de alinea hierboven)

- "In 2030 is het Scheldeterrein in Vlissingen een levendige, duurzame en maritieme wijk geworden, waar de rijke industriële geschiedenis voelbaar en beleefbaar is. Het voormalige terrein van de Scheldewerf is getransformeerd naar een volwaardig stadsdeel Scheldekwartier met ongeveer 1.500 woningen. In en rond het Dok en de voormalige bedrijfshallen hebben verschillende stedelijke (recreatieve) voorzieningen en evenementen een plek gekregen. De transformatie is dusdanig vormgegeven dat de oude structuren hersteld zijn, waardoor de historische binnenstad weer verbonden is met het water.

Sinds de aankoop van het terrein in 2004, is geïnvesteerd in de unieke identiteit van het gebied en de kansen die dit bood. Er is geïnvesteerd in het industrieel erfgoed dat daardoor een passende herbestemming kon krijgen. De Timmerfabriek is veranderd van bouwval tot ‘hotspot’ aan de waterkant waar een toprestaurant zijn onderdak heeft gevonden. Ook de Machinefabriek is een publiekstrekker. De voormalige fabriek is een trendy verzamelgebouw met stedelijke voorzieningen, gecombineerd met een grote centrale parkeervoorziening op de verdiepingen. De torenkraan accentueert deze centrale plaats in het Scheldekwartier des te meer. De Zware Plaatwerkerij staat stoer aan de waterkant en biedt onderdak aan een woon-zorgvoorziening. Ook in het openbaar gebied is de industriële geschiedenis af te lezen. Niet alleen de voormalige Scheldekraan is hier een symbool van, ook grote delen van de herstelde kraanbanen en de voormalige Helling zijn herkenbare relicten. De gekozen materialen en de inrichting van de nieuwe openbare ruimte versterken dit industriële beeld en verwijzen naar het scheepswerfverleden.

Door te investeren in het Dok is een volwaardige maritieme wijk ontstaan. Anno 2035 huisvest het Dok, maar ook de kades er buiten, een gemengd maritiem programma. Er zijn ligplaatsen voor jachten bij de gerealiseerde woningen, een passantenhaven én ligplaatsen voor de bruine vloot. In het gerestaureerde Dokje van Perry ligt een museumschip. Net buiten het Dok, ter hoogte van de Timmerfabriek meren riviercruiseschepen aan. Toeristen wandelen via de nieuwe promenades in het Scheldekwartier naar het historische stadscentrum van Vlissingen en de boulevards. De watertaxi laveert tussen alle bewegingen op het water door en zorgt voor een snelle verbinding met het station en andere delen van de haven. Deze maritieme invulling werd pas mogelijk toen de oude brug vervangen was door een nieuwe Dokbrug. Ook de vervallen kades zijn vernieuwd, waarbij de werkzaamheden zijn gecombineerd met het aanleggen van havenfaciliteiten.

Naast de toegevoegde stedelijke voorzieningen kent de wijk tal van wijkvoorzieningen. Een nieuw modern schoolgebouw dat onderdak biedt aan 450 schoolkinderen is daar een voorbeeld van. Ook andere (voor)investeringen, zoals de aanleg van De Willem Ruysstraat en het hoogwaardig inrichten van de openbare ruimte (kades, doortrekken Singel, etc.) bleken ‘motortjes’ voor de ontwikkeling van het Scheldekwartier. Bovendien leidden die (voor)investeringen tot waardecreatie: de omliggende gronden werden interessant voor ontwikkelaars, beleggers en particulieren die hun eigen woning wilden bouwen. De combinatie van het duidelijke eigen karakter van het Scheldekwartier, de juiste (voor)investeringen, sturing op een gemengd programma, diversiteit en onderscheidende woonmilieus, zorgde ervoor dat het Scheldekwartier een populaire woonwijk is geworden. Niet alleen voor Vlissingers maar voor iedereen zich thuis voelt in deze maritieme duurzame woonwijk." (aldus de gemeente Vlissingen, die vast vooruitblijkt naar hoe het er in 2030 in het Scheldekwartier beoogt uit te zien, in het voorwoord van de in 2016 door de gemeenteraad vastgestelde Ontwikkelingsvisie Scheldekwartier)

Terug naar boven

Bezienswaardigheden

- Vlissingen heeft 283 rijksmonumenten. Het oude stadscentrum is een beschermd stadsgezicht.

- De Hervormde (PKN) Grote Kerk of Sint-Jacobskerk (Oude Markt 2) is de hoofdkerk van de stad Vlissingen. De oorspronkelijk rooms-katholieke kerk behoort sinds 1572 tot de Nederlands Hervormde Gemeente (sinds 2004 de Protestante Kerk in Nederland). De kerk is een combinatie van een pseudobasiliek en een hallenkerk: de zijbeuken zijn bijna even breed als het middenschip, de drie beuken hebben elk een eigen gewelf en het middenschip steekt boven de zijbeuken uit hoewel een lichtbeuk ontbreekt. De kerk is tussen 1308 en 1328 gesticht. Uit deze tijd stamt het onderste (stenen) gedeelte van de Sint-Jacobstoren. De gotische spits is in 1501 vervangen door een houten bekroning die op de huidige lijkt. Het carillon in de toren is al het vierde carillon van de kerk en dateert uit 1951. In 1911 brak er in de kerk een grote brand uit, waardoor de kerk zwaar beschadigd werd. Door de brand stortte de torenspits naar beneden en kwam terecht op de rest van het kerkgebouw. Een groot deel van de inrichting ging verloren, alsmede de kerkorgels.

De noordelijke dwarsarm was vroeger bestemd als Engelse kerk; dit gedeelte was afgeschermd door middel van een muur. Na de grote brand is een groot gedeelte ervan verwoest, de oude poort is nog te zien aan de Branderijstraat naast de pastorie. De Engelsen verhuisden in 1914 naar de nieuwe Engelse Kerk op de plek van het huidige stadhuis aan de Paul Krugerstraat. In de kerk is een aantal grafstenen te zien, deze liggen in de zijportalen. Ooit lagen er 466 graven in de kerk, maar na de brand van 1911 is er maar een klein aantal teruggelegd ter versiering. Nu zijn er in de kerk nog maar één epitaaf, acht rouwborden, waaronder die van Cornelis Lampsins en en één grafmonument te zien. Het grafmonument - in de vorm van een naald - is van Daniël Octavus Barwell, een passagier van de Woestduin die schipbreuk leed. Het is gemaakt door Johannes Camhout. In deze kerk is Michiel de Ruyter gedoopt en getrouwd. In 1966 is in de kerk het De Ruyterraam onthuld. De kerk heeft drie orgels: het grote Flentroporgel (1968), het Slooff-koororgel (1971) en het verplaatsbare Klop-kistorgel (2004). De kerk valt tegenwoordig onder de Protestantse Gemeente te Vlissingen.

"De in 2005 opgerichte Stichting Instandhouding Sint-Jacobskerk Vlissingen heeft ten doel het mede instandhouden van het historische kerkgebouw en het bevorderen van de belangstelling voor dat monument. De stichting zet zich in voor het verkrijgen van subsidies en fondsen ten behoeve van de hoge kosten van onderhoud van het gebouw. Tevens werft de stichting donateurs die met een jaarlijkse bijdrage bereid zijn te helpen om de toekomst van het gebouw veilig te stellen. De Evenementencommissie van de stichting verhuurt het gebouw voor multiculturele activiteiten zoals concerten, huwelijken, uitvaarten, recepties enz. Met medewerking van ruim 100 vrijwilligers worden deze activiteiten gefaciliteerd. De Evenementencie organiseert zelf geen concerten e.d."

- In 1911 is de RK Onze Lieve Vrouw Koningin van de Heilige Rozenkrans en Heilige Jacobuskerk (Singel 106) gebouwd, aanvankelijk als bijkerk van de Sint-Jacobus de Meerderekerk aan de Wilhelminastraat uit 1858. Architect Albert Margry ontwierp een driebeukige neoromaanse kruiskerk. In 1923 is de kerk uitgebreid met een kapel en in 1925 met een nieuwe vleugel. Tot de jaren 1930 is de kerk verder verfraaid met gebrandschilderde ramen, kruiswegstaties en heiligenbeelden. In 1928 is het priesterkoor gepolychromeerd. In 1936 is dit de parochiekerk van Vlissingen geworden. Tussen 1936 en 1938 is de kerk daarvoor vergroot; het schip is met drie traveeën uitgebreid. De oude Sint-Jacobskerk is in 1938 verkocht en afgebroken. Het orgel is overgebracht naar de Onze-Lieve-Vrouwekerk. In 1999 is de parochie gefuseerd met de Sint-Martinusparochie uit Souburg en de Emmanuelparochie uit de wijk Pauwenburg tot de nieuwe Parochie Zuid-Walcheren. Nadien heeft er nog een fusie plaatsgevonden, tot de RK H. Maria Parochie Walcheren, waar ook Middelburg onder valt. Er zijn plannen om een deel van de kerk en pastorie te verbouwen tot een appartementencomplex, om zo de kosten voor het onderhoud te kunnen blijven betalen.

- De Lutherse kerk (Walstraat 23) is een eenvoudige kerk, in 1735 gesticht op de grond waar het Schuttershof van Sint Joris heeft gestaan. In 1778 is de kerk vergroot, waaraan de steen boven de ingang herinnert (opschrift: 'Renovat 1778'). De kerk heeft een lijstgevel met boogvensters en ingangspartij met natuurstenen omlijsting. Bijzonder aan het interieur zijn de preekstoel in Lodewijk XIV-stijl, een houten lessenaar met een zwaan en een koperen lessenaar uit 1656. Tijdens de beschieting van de Engelsen in 1809 liep de Lutherse kerk grote schade op, die in de navolgende jaren is hersteld. Een grote restauratie volgde in 1904-1905. De Evangelisch-Lutherse Kerk is tot 1988 in gebruik geweest bij de lutheranen. Sindsdien is de kerk in gebruik bij de Hersteld Apostolische Zendinggemeente. In 2000 is de kerk gerestaureerd.

- In 2012 is de Joodse begraafplaats aan de Vredehoflaan in Vlissingen overgedragen aan de joodse gemeenschap. Ook de kleine oudere begraafplaats aan de Julianalaan is weer in handen van de Joodse gemeenschap Zeeland gekomen.

- De Oranjemolen (Oranjedijk 7) is een korenmolen en voormalige pelmolen. Door zijn ligging is deze molen zowel een goede windvanger als een blikvanger. Het is een stellingmolen die in 1699 is beschreven, en dus al eerder gebouwd moet zijn. Sinds 1968 is de molen eigendom van de gemeente Vlissingen. Hij is gedekt met dakleer en heeft een vlucht van 24,50/24,60 meter. Sinds 2014 is de molen maalvaardig, en wordt nog gebruikt om op vrijwillige basis graan te malen. Van de 23 stadsmolens is de Oranjemolen als enige overgebleven. Het is de dichtst bij zee staande molen van Nederland. In 2000 moest de Oranjedijk met twee meter worden verhoogd. Daarom is de scheve molen (700 ton) recht gezet en twee meter omhoog gevijzeld met behulp van paalfunderingen. In 2002 heeft een omvangrijke restauratie plaatsgevonden.

- Het Beursgebouw (Beursplein 11) is gebouwd in 1635 in de Hollandse renaissancestijl, op de plaats van het oorspronkelijk beursgebouw uit 1540. Het was gelegen aan een toegangsweg naar de Westerschelde; het plein aan de aangrenzende Smallekade was toen nog een haven. In de loop der eeuwen had de Beurs verschillende eigenaren en functies. De gemeente verkocht het in 1881 aan een particulier, in 1886 kwam het in het bezit van Vereniging Eigen Hulp. Van 1923 tot 1927 was het terug in bezit van de gemeente, waarna het werd geschonken aan Vereniging Hendrick de Keyser, die nog altijd de eigenaar is. Tot 1880 was de benedenverdieping een open galerij met langs de straatzijde een colonnade. Even was het ingericht als winkel, tegenwoordig is het een restaurant. De voorgevel is voorzien van de wapenschilden van Zeeland en Vlissingen.

- De Gevangentoren (Boulevard de Ruyter 1) is een ronde, aan de zeekant opgetrokken poorttoren, daterend uit omstreeks 1491 en oorspronkelijk een van de torens van de in 1811 door de Fransen gesloopte Westpoort. Baksteen in de buitenbekleding, afgewisseld met lagen natuursteen. Vrij ingrijpend gerestaureerd in 1894; zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog; omstreeks 1960 opnieuw gerestaureerd, waarbij de top met tentvormige bekapping naar oude tekeningen is teruggebracht en in verband met een nieuwe bestemming enkele hardstenen kruisvensters zijn aangebracht. Aan de voet van de toren bevindt zich het Gevangenhuisbolwerk of Bastion XIII, dat deel uitmaakt van de Vlissingse zeeversterkingen.

- Het Beeldenhuis (Prins Hendrikstraat 25) is in 1730 gebouwd aan de Dokkade en in 1930-1934 verplaatst naar de Prins Hendrikstraat. Het Beeldenhuis is gebouwd in opdracht van de in Vlissingen geboren avonturier Johan van Westerwijck. Van Westerwijck was op jonge leeftijd vertrokken naar Oost-Indië, waar hij in korte tijd een fortuin vergaart. Omstreeks 1727 keert hij schatrijk terug naar zijn geboorteplaats, waar hij schepen en raad wordt. Van Westerwijck gaf architect Jan Peter van Baurscheit de Jonge opdracht tot het ontwerpen van een nieuwe gevel voor een bestaande woning aan de Dokkade. De barokke voorgevel is rijkelijk van decoraties voorzien. Door steeds verdergaande uitbreidingen van Koninklijke Maatschappij de Schelde wordt duidelijk dat het Beeldenhuis een volgende uitbreiding van de scheepswerf niet zal overleven, althans, niet op die plek. De scheepswerf schenkt de gevel in 1930 aan de gemeente, die besluit het zorgvuldig af te breken en in de Prins Hendrikstraat weer op te bouwen.

- Het Keizersbolwerk is een vestingwerk uit 1548, dat in de Franse tijd is uitgebreid, waarbij het zijn huidige vorm kreeg. Als 'Waterpoort' is het Keizersbolwerk de enige intacte stadspoort die nog rest in Vlissingen. Boven op het Keizersbolwerk staat sinds 1894 het standbeeld van zeeheld Michiel de Ruyter en sinds 1891 een vuurtoren voor de scheepvaart op de Westerschelde. Het Keizersbolwerk is gebouwd tijdens de regeerperiode van keizer Karel V, aan wie het zijn naam dankt. De Lage Landen maakten destijds deel uit van het Spaanse rijk en halverwege de 16e eeuw dreigde er oorlog tussen de Spanjaarden enerzijds en de Engelsen en Fransen anderzijds. Besloten werd de Westerschelde te versterken en zo te beschermen tegen aanvallen vanuit zee. Maria van Hongarije, landvoogdes namens Keizer Karel, gaf opdracht tot de bouw van Fort Rammekens, dat in 1547 werd voltooid en liet ook de haventoegang van de stad versterken. Het bolwerk bestond destijds uit een soort rondeel dat was voorzien van een poort die toegang gaf tot de stad. Vanuit deze Waterpoort verliet keizer Karel V op 15 september 1556 Nederlands grondgebied om zich voorgoed in Spanje te vestigen. Ook zijn zoon en opvolger Philips II vertrok enkele jaren later (1559) vanuit de Vlissingse Waterpoort naar Spanje.

- De watertoren van Vlissingen (Badhuisstraat 187) is in 1894 gebouwd door de NV Vlissingsche Duinwaterleiding in neorenaissancestijl. De watertoren heeft een hoogte van 35 meter en een waterreservoir van 300 m3. De toren is gemaakt van rode baksteen. In 1933 is dit bedrijf door de gemeente overgenomen en in 1950 onder gebracht in de NV Waterleidingmaatschappij Midden-Zeeland (WMZ). De begane grond en eerste etage waren oorspronkelijk als woning ingericht en tot 1953 als zodanig in gebruik. In 1974 is het woongedeelte verbouwd tot bedrijfsruimte. Sinds 2008 is de toren met zijn drie slaapkamers te huur als vakantiewoning. Naast deze watertoren bevond zich in de stad nog een watertoren in het huidige Edisongebied in Stadshaven. De onderste verdieping is daar nog van aanwezig.

- Het standbeeld van de in 1607 alhier geboren Michiel de Ruyter (op Boulevard de Ruyter) is een gietijzeren standbeeld uit 1841, van de hand van de Vlaamse beeldhouwer Louis Royer. De Ruyter staat op een scheepsdek met de rug naar het stuurwiel, met een kijker in de hand en de andere hand in de zij. Sinds jaar en dag doet in Vlissingen het verhaal de ronde dat De Ruyter, bij wijze van grapje van de beeldhouwer, een klein hondje onder de arm heeft. Vermoedelijk betreft het hier echter een rol papier. Het beeld wordt in de volksmond liefkozend 'Michieltje' genoemd. Omdat zijn geboorte in 2007 400 jaar geleden was, is in dat jaar het Michiel de Ruyterjaar gevierd. Het standbeeld is in 2011 gerestaureerd.

- Aan de oude vissershaven in de binnenstad staan een standbeeld van een vissersvrouw en een standbeeld van Frans Naerebout (1748-1818), die honderden vissers en zeelieden van de verdrinkingsdood heeft gered.

- In 1915 heeft de Hollandsche Maatschappij tot het Maken van Werken in Gewapend Beton uit Den Haag de timmerfabriek voor scheepswerf Koninklijke Maatschappij De Schelde (KMS) gebouwd. Het gebouw aan de Koningsweg is een vroeg voorbeeld van een gewapend betonskeletbouw. In de timmerfabriek werd de afwerking en de meubilering voor schepen vervaardigd. Zo werden interieurs gebouwd voor de luxe passagiersschepen van de Rotterdamse Lloyd. Na de oorlog nam de werkgelegenheid af en bleef een kleine houtwerkplaats over. Uiteindelijk werd de werkplaats gesloten en werd het gebouw gebruikt als opslagruimte. In de jaren '90 kwam het gebouw leeg te staan. Het gebouw is van cultuurhistorisch belang, omdat de scheepsbouw in die tijd een belangrijke industrietak was. Architectuurhistorisch is het gebouw interessant vanwege het sterk functioneel bepaalde uiterlijk. Bouwtechnisch zijn de typerende stalen ramen bijzonder en ook de moderne, functionele betonconstructie. Het is een zeldzaam goed bewaard gebleven industrieel gebouw uit het begin van de 20e eeuw. Er wordt nagedacht over een herbestemming van het gebouw. De mogelijkheden voor een hotel worden onderzocht.

- Het Lampsinshuis (Nieuwendijk 11) is een huis uit 1641 met imposante natuurstenen gevel. De middenrisaliet heeft op de begane grond vier pilasters van de ionische orde, op de verdieping vier pilasters van de korintische orde en als bekroning een fors driehoekig fronton. Vensters en voordeur met hardstenen omlijsting; boven de verdiepingsvensters fronton met schelpvulling. In de zijtraveeen gebeeldhouwde festoenen op de borstweringen. In het tympaan van het gevelfronton festoen en alliantiewapen in cartouche. Omlopend schilddak met van beeldhouwwerk voorziene hoekschoorstenen, aan de voet verbonden door een balustrade. Boven het dak uitrijzend een achtkante uitzichtkoepel bekroond door een windwijzer. Het huis is genoemd naar de familie Lampsins, bekend gebleven door haar handelshuis in Vlissingen, het feit dat zij werkgevers waren van de jonge Michiel de Ruyter, en door het (tijdelijk) bezit van het eiland Tobago in de Caraïben. Diverse van haar leden zijn actief geweest in de particuliere koophandel en in het bestuur van onder meer de WIC, VOC en diverse stedelijke besturen.

- Maritiem Instituut de Ruyter (MIR) (met als hoofdlocatie het rijksmonumentale pand op Boulevard Bankert 156) is een van de zeevaartscholen in Nederland. De naam komt van de bekende historische zeeheld Michiel de Ruyter. Bijzonder is het feit dat de schepen op 200 meter langs varen. Het MIR bestaat sinds 1903 als Hogere Zeevaartschool (Vlissingen) - De Ruyterschool. De naam De Ruyterschool werd formeel geschonken door het Nationale Comité ter herdenking van de geboortedag van Michiel de Ruyter. In 1978 is de naam gewijzigd in Maritiem Instituut de Ruyter. Maritiem Instituut De Ruyter wordt gezien als een toonaangevende maritieme academie in Europa. Het typerende witte gebouw aan de Boulevard met het witte torentje, een ontwerp van architect Arend Rothuizen, is wereldwijd bekend onder zeevarenden en maritiem geïnteresseerden.

- Het Zeeuws maritiem muZEEum is gevestigd in een gebouwencomplex met panden uit de 16e, 17e, 18e en 21e eeuw die door moderne architectuur op bijzondere wijze met elkaar zijn verbonden. Een van die gebouwen is het in de alinea hierboven beschreven, schitterend gerestaureerde Lampsinshuis uit 1641. In dit voormalige stadspaleisje uit de Gouden Eeuw maak je kennis met de grootse maritieme geschiedenis van Zeeland. Je kunt die geschiedenis zien, horen, ontdekken en ervaren, in vier thema's: Water, Werk, Glorie en Avontuur. Water heeft Zeeland gevormd. Het bracht bedreigingen en kansen. Het water bracht ook Werk. Scheepsbouw, de beloodsing en natuurlijk de visserij. Werk had Glorie als gevolg en Zeeland bracht beroemde admiraals voort zoals Michiel de Ruyter. Het Avontuur werd door de Zeeuwen omarmd. Ze maakten spannende ontdekkingsreizen, voerden oorlog, maar haalden ook met gevaar voor eigen leven drenkelingen uit zee.

- Twee vroegere spoorwegstations in de stad, te weten Vlissingen-Stad (gebouwd in 1873) en -Haven (gebouwd in 1894) zijn in de jaren veertig van de 20e eeuw gesloopt, met uitzondering van het watergebouw van -Stad. Dit diende als wateropslag voor stoomlocomotieven. Het 8-kantige gebouwtje op Edisonweg 37, waarvan het waterreservoir en dak zijn verwijderd, deed lange tijd dienst als kantoorruimte voor garagebedrijf Wondergem. Echter bij de herinrichting van het industrieterrein was het watergebouw 'wegbestemd' en leek dit zeldzame industrieel erfgoed verloren te gaan. Ook in zijn ingekorte gedaante is het gebouwtje een kenmerkend industrieel object. Watergebouwen van de spoorwegen zijn in Nederland inmiddels zeer zeldzaam en dit restant is het laatste voorbeeld in Zeeland. Dankzij protest van o.a. Heemschut is het gebouw anno 2015 toch behouden en gerestaureerd.

Ter vervanging is in 1950 het huidige stationsgebouw (Stationsplein 1) gereedgekomen, naar een ontwerp van architect Sybold van Ravesteyn (1889-1983), wiens neobarokke stijl duidelijk in het gebouw is te herkennen. Delen van de perrons, perronoverkapping en muurwerk van het vooroorlogse station -Haven bleven behouden. Na de oorlog schrapte men de toevoeging -Haven uit de naam en ging het station kortweg Vlissingen heten. In het oostelijke gedeelte van het hoofdgebouw is een stationsrestauratie gevestigd, met daarvoor een smal verhoogd terras met lage natuurstenen balustrade. Aan de westzijde bevindt zich een afzonderlijke vleugel met een fietsenstalling, daarachter staat een vrijstaand dienstgebouw. Al deze onderdelen worden via het aan de stationhal grenzende deel van de perrons met elkaar verbonden. Het gebouw is ruim voorzien van voor Van Ravesteyn kenmerkende details als ronde en vierkante gekantelde ramen, versieringen op de daklijst en beelden aan de gevel.

Aan de buitengevels van het station zijn vier keramiekbeelden van Jo Uiterwaal (1897-1972) geplaatst, met voorstellingen die verwijzen naar de spoorverbinding en de provincie Zeeland. Voor de ingang van de fietsenstalling staat een door de gemeente geschonken natuurstenen bloembak met gebeeldhouwd NS-embleem en opschrift 'Vlissingen 1950'. In de stationshal staat een beeld ter herinnering aan de elektrificatie van de Zeeuwse lijn, vervaardigd door Philip ten Klooster en onthuld op 17 april 1957. Aan de oostzijde van de stationshal waren oorspronkelijk de loketten gevestigd. In 2004 zijn deze gesloten. Eind 2010 opende hier een vernieuwde kiosk. Lange tijd was aan de westzijde van de stationshal een filiaal van het Grenswisselkantoor gevestigd. Na de sluiting hiervan eind 2001 is dit deel van de stationshal weer in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. In 2010 is het stationsgebouw aangewezen als Rijksmonument. Het is daarmee een van de weinige door Van Ravesteyn ontworpen stationsgebouwen dat nog niet is gesloopt.

- Museumbunker Vlissingen (Oranjedijk) is open van eind mei tot eind oktober, iedere laatste zaterdag van de maand van 13:00-17:00 uur. De toegang is gratis, maar een vrijwillige bijdrage is welkom.

- Museumschip Mercuur is een voormalig mijnenveger van de Koninklijke Marine. Aan boord van de Mercuur is van alles te beleven. Het schip ademt de sfeer van een marineschip in de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw, de kombuis is nieuw. De Mercuur is te bezoeken op maandag en donderdag van 11:00 tot 16:00 uur. Toegangsprijs 4,- per persoon, kinderen tot 12 jaar 1,- per persoon.

- De Sardijntoren is met 85 meter de hoogste toren van Vlissingen en de op een na hoogste toren van Zeeland. Alleen de Nozema tv-toren in Goes is hoger (137 meter). De toren is gelegen aan de Boulevard, aan de Westerschelde. Sinds de oplevering van de naar de Sardijngeul in de Westerschelde vernoemde toren is het dé blikvanger van de stad en wordt de toren samen met de omliggende torens vaak gefotografeerd vanaf het Wereld Windorgel als de skyline van de stad. Op de eerste en tweede verdieping is een grand café/restaurant gevestigd. Daaronder bevindt zich een drie verdiepingen tellende parkeergarage. De rest van de toren bestaat uit woningen, in oppervlakte variërend van 100 tot 200 m2. De toren was ten tijde van de opening de op twee na hoogste woontoren van Nederland. Tussen de Sardijntoren en de naastgelegen Strandveste ligt de Leeuwentrap. Deze verbindt de Badhuisstraat met de Boulevard.

- "In 1900 voeren ongeveer 1.000 vissersvaartuigen in de monding van de Westerschelde en het bredere gebied van de Scheldedelta. Het waren houten schepen met een platte bodem, zeer geschikt voor ondiep water. Een van de meest voorkomende typen was de "hoogaars", toepasselijk genoemd naar de opmerkelijke hoge achtersteven van het schip. Er waren verschillende variëteiten van de hoogaars, waaronder de hengst; een steviger, breder type schip met een steilere boeg en achtersteven dat meestal in (Zeeuws) Vlaanderen werd gebouwd. Naarmate stalen schepen en stoommachines steeds gebruikelijker werden, raakten houten zeilboten zoals hoogaars en hengst in onbruik. Na verloop van tijd decimeerde het aantal, totdat ze vrijwel verdwenen waren.

Drie gepassioneerde vrienden uit de omgeving van Vlissingen besluiten in 1990 om dit varend erfgoed van de vergetelheid te redden. Zij richten de Stichting Behoud Hoogaars (SBH) op, om alles wat er nog over bekend was te documenteren. Gedurende de eerste jaren was het hoofddoel van de SBH om publiciteit te verkrijgen, zowel voor de stichting zelf als voor de term hoogaars, die uit het collectieve geheugen was verdwenen. Ze waren eigenlijk niet van plan een schip te bezitten. Toen de eigenaar van het uit Yerseke afkomstige mosselschip Andries Jacob of YE36 van de SBH hoorde, vroeg hij hen zijn schip te kopen. In eerste instantie aarzelde de stichting, maar uiteindelijk besloot zij de YE36 te kopen om het schip van de sloop te redden.

De SBH groeide snel en ook de schepen bleven komen. In 1995 verwierf de stichting de TH49, een hengst, in 1997 gevolgd door de Alcyon. De Alcyon is een hoogaars, maar gebouwd in jachtstijl, als pleziervaartuig. Samen kunnen de drie schepen worden gezien als een dwarsdoorsnede van het soort schepen dat vroeger in de Scheldedelta voer. Sindsdien zijn er nog vijf schepen aan de vloot van de stichting toegevoegd. De acht historische schepen zijn van hout en vergen daarom bijna oneindig veel onderhoud en zorg. De meeste schepen waren in extreem slechte staat toen de stichting ze kocht, dus zorgden ze voor enorme, maar uitdagende houtbewerkingsprojecten. Ze zijn door de vele vrijwilligers die zich door de jaren heen aan de stichting hebben verbonden, in hun oude glorie hersteld. Het onderhoudswerk aan de rompen en de tuigage biedt een prachtige gelegenheid om het vakmanschap van scheepstimmerman levend te houden.
De vrijwilligers bemannen de schepen in het zomerseizoen, organiseren evenementen, zorgen voor publiciteit en plegen onderhoud, vooral in de winter. In de zomer hebben de schepen een vaste ligplaats naast de sluizen in Veere.

In samenwerking met de gemeente Vlissingen hebben we een geschikt stuk grond voor een scheepswerf gevonden in het gebied van de Binnenhaven. De SBH Loods is in 2020 opgeleverd. Het biedt voldoende ruimte voor het onderhoud van de schepen en de houtbewerkingsmachines en overige materialen. Op het bovenste niveau is een ontvangstruimte gecreëerd met tevens een museale functie. We zijn ook van plan om de loods aan te bieden aan derden voor het onderhoud en daarbij behulpzaam te zijn met onze expertise. Met de SBH Loods willen we niet alleen een plaats bieden voor de opslag en onderhoudswerkzaamheden aan de schepen. We zijn ook van plan om trainingen, vergaderingen en sociale evenementen voor onze vrijwilligers in het gebouw te organiseren. Onze ambitie is om de werf ook open te stellen voor publiek, zodat zowel toeristen als de lokale bevolking vertrouwd kunnen raken met het varend erfgoed van de regio en het traditionele vakmanschap."

- De Provinciale Stoombootdiensten in Zeeland (PSD) was de organisatie waarmee Gedeputeerde Staten van Zeeland tussen 1866 en 2003 veerdiensten op de Wester- en Oosterschelde en het Veerse Meer exploiteerden. Jarenlang waren de veerdiensten van de PSD de belangrijkste schakel in het vervoer in Zeeland, omdat de provincie uit veel eilanden bestaat. Door de aanleg van bruggen, dammen en uiteindelijk de Westerscheldetunnel raakten de veerdiensten overbodig en werd de PSD in 2003 opgeheven. Het team van PSDnet.nl zet zich in om de herinnering aan de PSD levend te houden. Inmiddels zijn op de website ongeveer 2500 foto’s te vinden, bijna 800 nieuwsberichten en 200 informatiepagina’s over schepen, veerdiensten en alles wat ook maar met de Zeeuwse veerdiensten te maken heeft.

Dankzij de lobby en inzet van het PDSnet.nl team komt de vroegere PSD-veerboot Koningin Emma in 2021 naar Vlissingen, waar hij in 1933 is gebouwd. Het is de intentie dat hij een mooi plekje krijgt in de Dokhaven. De Koningin Emma zal in oude luister worden hersteld. "Aan de buitenkant wordt het zo goed mogelijk naar de oude staat teruggebracht. Binnen gaan we de historische elementen, zoals de salon eerste klasse, restaureren. Het is bedoeling dat het schip voor een groot deel een bed & breakfast wordt, met daarnaast een tentoonstelling- of museumfunctie en mogelijk wat kleine horeca." Aldus de heren van PSDnet.nl op hun site. Zie ook het artikel hierover in de PZC, 4-3-2021.

- Gevelstenen in Vlissingen.

Terug naar boven

Jaarlijkse evenementen

- Jaarlijks is er op een zaterdag eind januari (in 2021 voor de 12e keer) in Vlissingen bluesfestival Scheldeblues in het Arsenaaltheater.

- De Zeelandia Run (op een zaterdag in mei, in 2021 voor de 35e keer), met start en finish in Vlissingen, is oorspronkelijk opgezet om vooral de thuiswonende (geestelijk) minder valide medemens een plezierige dag te bezorgen. Er komt nogal wat bij kijken om dit elk jaar weer voor elkaar te krijgen. Want niet alleen hangt aan zo'n evenement een kostenplaatje, ook moet je voldoende zijspan- en trikerijders zien te vinden die de reis naar Zeeland willen maken. Toch komt het allemaal iedere keer weer goed. Dat de passagiers echt een prachtige dag hebben, kun je alleen al zien aan die glunderende gezichten in het zijspan naast je. Dus de doelstelling wordt zonder meer bereikt. De tocht gaat over de eilanden Walcheren, Noord-Beveland en Schouwen-Duiveland. Voor een indruk van dit evenement, zie de video van de start van de Zeelandia Run editie 2018.

- Rescue Vlissingen (op een dinsdag eind juli, in 2021 voor de 12e keer) laat het publiek op een ontspannen manier kennismaken met alle facetten van hulpverlening. Zo ontstaat er meer begrip voor hulpverleners tijdens echte incidenten en is er wellicht interesse om zelf ook hulpverlener te worden. Het is het grootste internationale hulpverleningsevenemnt van Nederland, met meer dan 150 deelnemers. Je kunt deze dag genieten van spectaculaire shows te land, ter zee en in de lucht. Voor een indruk van dit evenement zie de Aftermovie van editie 2018 (die ca. 100.000 bezoekers trok), door Omroep Zeeland.

Terug naar boven

Landschap, natuur en recreatie

- Vlissingen trekt als badplaats met de Boulevards, het Nollestrand en het Badstrand jaarlijks ca. 300.000 toeristen.

- Sinds de opening van de Westerscheldetunnel (Walcheren en Zuid-Beveland - Zeeuws-Vlaanderen v.v.) in 2003, is er geen autoveer Vlissingen-Brekens meer. Daarvoor in de plaats is een voet- en fietsveer Vlissingen-Breskens gekomen, in de vorm van de Westerschelde Ferry (voorheen: (Veolia Transport) Fast Ferries).

- Reptielen Zoo Iguana in Vlissingen is een opvangcentrum voor reptielen, amfibieën en geleedpotigen. Door overheid en particulieren worden dieren aangebracht die in beslag zijn genomen of om welke reden dan ook niet meer gewenst zijn. Een deel van de aangebrachte dieren ziet u in de tentoonstelling. Het zijn dieren die niet meer terug in de natuur kunnen, bijvoorbeeld omdat hun biotoop verwoest is of omdat ze gehandicapt zijn en een oog of een poot missen. Iguana is Europa’s grootste, geheel overdekte Reptielenzoo. Er zijn reptielen, amfibieen en insecten uit de gehele wereld te zien, waaronder kikkers, padden, salamanders, slangen, hagedissen, krokodilachtigen, schildpadden, insecten en vogelspinnen.

- Het Nollebos-Westduinpark is een natuur- en recreatiegebied van ca. 26 ha in het zuidwesten van Vlissingen. Het gebied is ingekapseld door duinen en heeft grote natuurwaarde. Ook is het een belangrijk buitengebied voor Vlissingers. Anno 2017 had een projectontwikkelaar een plan voor de realisering van 240 huisjes en een hotel in het gebied. Op 18 maart 2017 protesteerden ruim 850 Kustbeschermers tegen kustbebouwing in het Nollebos-Westduinpark door samen in een vierkant een ‘menselijk blok’ te vormen. Met de actie wilden ze de gemeente laten zien hoe het Nollebos hun aan het hart gaat en dat ze tegen aantasting en verdere bebouwing zijn. De gemeenteraad heeft op 23 maart 2017 het plan afgekeurd. Dat is grotendeels te danken aan de vasthoudende inzet van Kustbeschermers die de stem van veel Zeeuwen wisten te mobiliseren. Het gevaar van grootschalige bebouwing van dit gebied is daarmee nu - hopelijk - definitief geweken.

De actiegroep voor het behoud van Nollebos en Westduinpark heet voortaan: "Red Nollebos-Westduinpark / Ons bos - Ons park - Geen huisjes! O.O.G. voor Vlissingen". Doel: geen uitbreiding van bebouwing in het Nollebos en Westduinpark. Ook Stichting Behoud en Beheer Nollebos / Westduinpark (SBBN) is - in maart 2019 - opgericht door verontruste burgers van de gemeente, met als doel het beschermen van alle flora en fauna die voorkomt in het Nollebos / Westduinpark. "Wij als stichting verzetten ons tegen verdere aantasting van dit gebied door commerciële activiteiten. Dit gebied moet een openbaar gebied blijven waar elke inwoner van de gemeente onbelemmerd en met plezier kan recreëren."

Terug naar boven

Beeld

- Op de site Webcams Vlissingen kun je vijf 'waterrijke' populaire locaties live vanuit je luie stoel bekijken, namelijk het Zeegat, de Westerschelde, de Rede, de Jachthaven en de Westerschelde Ferry.

Terug naar boven

Links

- Gemeente: - Officiële site van de gemeente Vlissingen. - Nieuws van de gemeente op Facebook. - Nieuws van de gemeente op Twitter.

- Gids: - Gids van verenigingen, instanties en bedrijven in de gemeente Vlissingen.

- Muziek: - "Muziekvereniging Vlissingen bestaat uit Koninklijke Harmonie Ons Genoegen (KHOG) en Drumfanfare Deltaband. De KHOG is in 1872 opgericht als stadsharmonie Ons Genoegen. Het was de (burger) voortzetting van de opgeheven muziekvereniging van de Schutterij. In 1890 is na een intern conflict over de gezindheid Harmonie Ons Genoegen heropgericht. In 1950 verkreeg de vereniging het predicaat 'Koninklijk' en is naast het harmonieorkest de Drum- en Signaalafdeling opgericht. In 1967 is die afdeling omgevormd tot Trompetterkorps Ons Genoegen en in 1968 tot de Deltaband.

Koninklijke Harmonie Ons Genoegen (KHOG) treedt de laatste jaren (net als in de beginjaren) voornamelijk op als symfonisch blaasorkest. Deltaband Vlissingen is dé show- en marchingband uit Zeeland. Wij combineren hard oefenen met veel plezier. Dit samen zorgt voor een aanstekelijke teamspirit waarmee we optreden in binnen- en buitenland. Alles draait om passie, muziek en vriendschap. De Dikkûh Nekkûh Bent ‘De Bent’ is in 1995 opgericht door een groep enthousiaste leden van de Deltaband. De club bestaat uit blazers en slagwerkers en de muziek die gespeeld wordt is feestelijk; niet alleen carnavalesk maar ook feestelijke arrangementen van wereldhits behoren tot het repertoire. Wij verzorgen diverse optredens: een feestje of partijtje, braderie, zomermarkt, kustmarathon, opleuken van de koopzondag en je kunt ons vinden bij diverse Sinterklaasintochten als Zwartûh Pietûh Bent. Nieuwe leden voor alle korpsen zijn altijd welkom. Kom eens kijken tijdens een repetitie. Het Leerlingenorkest repeteert op dinsdag van 19:00-19:45 uur, de KHOG van 20:00-22:15 uur. De Jeugd Deltaband repeteert elke vrijdagavond van 18:30-19:45 uur, de Deltaband van 20:00-22:15 uur. Locatie: Wildbaan 21."

- Doedelzakband Inter Scaldis pipes and drums in Vlissingen is opgericht in 1984, als eerbetoon aan de Schotse strijders van regiment The King’s Own Scottish Borderers, die in 1944 Walcheren mede hebben bevrijd. "Inter Scaldis werkt aan haar toekomst en zoekt nieuwe enthousiaste leden. De band staat open voor leden van alle leeftijden en van ieder niveau. Iedereen kan bij ons terecht om les te krijgen in de Schotse doedelzak, Schotse snare, tenor of bass drum. Muzikale kennis is geen noodzaak, via interne opleiding in basis- en speeltechnieken zorgen we voor de doorstroom richting de ervaren groep. Kom gerust een keer langs op onze repetitie avond en ervaar het zelf."

- "Door de jaren heen delen de leden van Accordeon Vereniging Accordeola hun passie voor dit veelzijdige instrument en bepaald niet zonder succes. De vereniging is er gepast trots op dat ze sinds de oprichting in 1959 een roemrijke ontwikkeling heeft doorgemaakt, die zijn einde absoluut nog niet heeft bereikt. Het enthousiasme spat er nog altijd af bij zowel de leden als de dirigent. En dat geeft veel muzikaal plezier in een ongedwongen sfeer. Het repertoire is wisselend, heel gevarieerd en wordt met succes regelmatig voor publiek ten gehore gebracht. Interesse in Accordeola? Kom dan eens vrijblijvend luisteren of meespelen als we repeteren op woensdagavond van 19.15-21.30 uur in zorgcentrum Ter Reede, Vredehoflaan 370 in Vlissingen. Je bent van harte welkom! Graag informeren wij je over het lidmaatschap van de vereniging, de hoogte van de contributie, de lesmogelijkheden en de eventuele huur van een accordeon."

- "Het Scheldeloodsenkoor in Vlissingen is in 1971 opgericht door de huidige erevoorzitter Albert Veldkamp, die al jaren probeerde zijn collega's, in navolging van het Duitse Loodsenkoor Knurrhahn uit Kiel, aan het zingen te krijgen. Tijdens de jaarlijkse feestavond van onze Loodsen Sociëteit, in het najaar van 1970, zaten we met enkele collega's wat na te praten onder het genot van... En daar begon hij weer. Om van het ‘gezeur' af te zijn werd er gezegd: ‘Oké, jij zorgt voor een repetitielokaal en een dirigent, dan komen wij wel zingen'. Een paar maanden later was het voor elkaar. De directeur van de Vlissingse muziekschool, de heer Bergman, ruimde een plaats in voor zijn nieuwe ‘koorklas' en met 12 zangers begonnen we. De Provinciale Zeeuwse Courant vond het een artikeltje met foto waard. Het shantyzingen in Nederland was geboren. Het zou nog zeker tien jaar duren voor we navolging kregen." Voor een indruk van het Scheldeloodsenkoor zie hun promotievideo, waarin ze enkele fragmenten uit diverse optrendens ten gehore brengen.

- "Sea Sound Singers, Ladies a Capella Group Barbershop Style uit Vlissingen bestaat uit ca. 35 enthousiaste zangeressen en de zeer muzikale en ervaren dirigent Rob van der Meule. Wij zijn een sprankelende, ambitieuze groep vrouwen, jong en iets minder jong maar allemaal met een duidelijk doel voor ogen. De kwaliteit van onze uitvoeringen nóg beter maken, nóg mooier, zuiverder, méér entertainment! Eigenzinnig, veelzijdig en enthousiast. Dát zijn de Sea Sound Singers! Er wordt 4-stemmig a capella gezongen, dit alles zonder bladmuziek, waardoor wij tijdens onze optredens een goed contact hebben met ons publiek. Tot het repertoire behoren typische barbershop en close harmony songs, rustige ballads of swingende up-tempo nummers, zowel Nederlands- als Engelstalig. In het verleden hebben wij al aan vele leuke evenementen mogen meewerken en door deelname aan wedstrijden een mooie prijzenkast mogen vullen, zoals de Holland Harmony Barbershop Convention, waar wij ons de afgelopen jaren steeds tot de top 4 van Nederlandse barbershopkoren mochten rekenen." Zie ook de reportage met dirigent Rob van der Meule (maart 2020).

- "Koorgroep de Vlis-singers uit Vlissingen is een groep van rond de 40 zangers en muzikanten die met een repertoire van hedendaagse, meestal vlotte christelijke liedjes regelmatig een bijdrage levert aan (kerk)diensten en vieringen. De meeste liedjes worden driestemmig gezongen en begeleid door een combo met o.a. piano, (dwars)fluit en klarinet. Iedere vrijdagavond wordt er gerepeteerd en met een frequentie van maximaal twee keer per maand wordt er gezongen in kerken op Walcheren en in omstreken. Moet je goed kunnen zingen om lid te worden? Vooropgesteld; het is een groot voordeel als je erg muzikaal en stemvast bent, maar... nee, je hoeft niet goed te kunnen zingen om met ons mee te mogen doen. Bij ons geen ballotagecommissie of verplicht vóórzingen en plein public! Dus kom gewoon lekker meezingen op je eigen manier. Al is het een beetje vals of niet helemaal in de maat, in het geheel valt het meestal wel mee. Als het zo erg is dat het echt storend wordt zullen we je misschien subtiel vragen iets minder hard te zingen maar uiteindelijk gaat het toch gewoon over het plezier in zingen en musiceren.

Wat doen we? Als koorgroep organiseren we - buiten de repetities en optredens om - verschillende activiteiten. Zo wordt er sinds enige jaren bijna jaarlijks een reis naar het buitenland gemaakt. Hierbij proberen we van tevoren contact te leggen met een plaatselijke kerk om ook daar op de zondag een bijdrage aan de dienst te kunnen leveren. Verder zijn er activiteiten ontplooid als barbecues, buffetten (iedereen maakt een gerecht) en Country line-dance avonden. Daarnaast diverse bezoeken aan musicals, verschillende weekenden waarbij ook weer gezongen is in een kerkdienst. Boerengolf, fietstochten, Gourmetten, acties met kerstkaarten, oliebollen en nog heel veel meer. En wat kost dat allemaal? Waar maak je dat nog mee? Lid zijn van de Vlis-singers in Vlissingen is gratis. Wij betalen geen contributie! De enige bijdrage die we vragen is als je koffie of thee in de pauze drinkt (€1,- voor een kop koffie of thee). Onze financiële middelen halen we uit de (vrijwillige) bijdragen die kerkgemeenten ons schenken als we er optreden. Een zeldzame keer komt het desondanks voor dat de bodem van de kas in zicht komt. Dan wordt iedereen verzocht om een vrijwillige bijdrage te doneren."

- "Zeeuws Byzantijns Koor Srétenieje is uniek voor Zeeland. Het is een van de circa 20 koren in Nederland die Russisch-Orthodoxe kerkmuziek vertolken. De naam Srétenieje betekent 'ontmoeting' en daar willen we in velerlei opzicht inhoud aan geven. Zonder onze eerste dirigente, Emilia Tabatchnik-Li, zou er geen Zeeuws Byzantijns koor bestaan. Zij nam in 1996 het initiatief om een koor op te richten dat de door haar zo geliefde Russische liturgische muziek zou kunnen zingen. Het koor telt ongeveer 50 zangers. Zo’n 60% daarvan is vrouw en 40% man. Een ideale verhouding om tot een mooie koorklank te komen. Het koor zingt vooral 4- tot 8-stemmige werken van Russische componisten. Daarbij zijn Rachmaninov, Tsjajkovski en Tsjesnokov hofleveranciers. De Liturgie Op. 42 van Tsjesnokov beheerst het koor in zijn geheel. Daarnaast zingen we ook vrolijke en melancholieke volksmuziek uit Rusland, Oekraïne en omliggende staten. Het repertoire is in tijd gezien erg breed, van vroeg-middeleeuwse volksliedjes tot liturgische muziek van 20e-eeuwse componisten. Je bent van harte welkom om mee te zingen. We repeteren wekelijks in de Adventkerk in Vlissingen (West-Souburg)."

- Bewegen: - "De activiteiten van 'Vlissingen in beweging' richten zich op sportkennismakingsactiviteiten, 'Elke dag bewegen' en 'Een gezonde actieve leefstijl'. Veel inwoners sporten, bewegen en/of gaan naar een sportaanbieder. Maar er zijn ook inwoners die nog niet voldoende bewegen of actief zijn bij een sportaanbieder. We focussen ons op de inwoners die nog niet zijn aangesloten bij een sportvereniging en/of te weinig bewegen. Dit door sport(kennismakings)activiteiten aan te bieden in een vorm die aansluit bij hun interesses. We kiezen hierbij voor een wijkgerichte aanpak. In iedere wijk is de situatie anders en hebben de inwoners andere behoeften en wensen. De gemeente heeft in het voorjaar van 2020 een onderzoek uitgevoerd naar het creëren van een 'beweegvriendelijke' omgeving. Een leefomgeving die inwoners stimuleert en uitdaagt tot sporten/bewegen in de openbare ruimte. Via een enquête onder inwoners is inzicht verkregen in wat onze inwoners stimuleert tot bewegen in de buitenruimte. Wandelen, joggen... De informatie uit de enquête zal onder meer gebruikt worden voor de planvorming voor een beweegvriendelijk Nollebos / Westduingebied."

- Welzijn: - "Sinds oktober 2019 kunnen Vlissingers iedere 1e donderdag van de maand van 10.00-12.00 uur terecht in het Buurtcafé in de bibliotheek (Spuikomweg 7). Aanmelden hoeft niet, inloop is gratis. In het Buurtcafé gaat het om het ontmoeten en leren van elkaar. Een initiatief van ZB| Bibliotheek Vlissingen in samenwerking met de gemeente en Project Postmaatje. Met de aanwezigheid van de wijkcoördinator, een medewerker van de Bibliotheek en Project Postmaatje is in het buurtcafé veel kennis aanwezig. Iedereen is van harte welkom voor een praatje, ideeën voor de stad of gewoon een kop koffie. Mevrouw van Wijnen van de Bibliotheek: "Met het Buurtcafé hopen we mensen te bereiken die graag een praatje maken en buurtgenoten willen leren kennen. De Bibliotheek is een laagdrempelige ontmoetingsplek waar je kennismaakt met cultuur, maar ook met elkaar. Een plek waar je komt om te ontspannen, zoals ook in een park of een café.

Ieder Buurtcafé staat in het teken van een bepaald thema. De onderwerpen hebben te maken met de actualiteit of met de stad. Wijkcoördinator M. Vos: "inwoners kunnen ook zelf thema’s inbrengen en van elkaar leren. Natuurlijk is er ook tijd voor een kop koffie. Op deze wijze leren de inwoners hun buurtgenoten kennen en zo hopen we de leefbaarheid in de stad te vergroten". Het thema van het eerste Buurtcafé (op 3 oktober 2019) was 'bakken'. De heer Bouziani van Café Marcus in Vlissingen serveerde een kleine high tea en vertelde over zijn plezier in bakken. Project Postmaatje doneerde aan de aanwezigen een prachtig bakboek. Bakprogramma’s zijn de laatste tijd enorm populair. Het verhoogt volgens diverse onderzoeken het eigen welzijn en geluk en heeft een ontspannend effect. Ook als je geen echte bakprins(es) bent!" (bron: gemeente)

- Veiligheid: - Jeugdbrandweer Vlissingen is leuk en leerzaam. Brandweermannen en -vrouwen van het lokale brandweerkorps geven oefenavonden voor jongens en meiden van 12 t/m 18 jaar over de brandbestrijding en de andere taken van de brandweer. Er zijn regionale en landelijke selectiewedstrijden. Een hoge klassering op de wedstrijden betekent doorstroming naar de landelijke finales. De jeugdbrandweer bezoekt ook andere kazernes en de alarmcentrale. De jeugdbrandweer wordt niet ingezet bij echte oproepen van de brandweer. Het is vaak wel mogelijk om vanuit de jeugdbrandweer door te stomen naar het plaatselijke brandweerkorps. "Nieuwe jeugdleden voor ons gezellige en gemotiveerde team zijn altijd welkom. Voorwaarden: tussen de 11 en 15 jaar oud; woonachtig in de gemeente; elke vrijdagavond beschikbaar; gemotiveerd en je kunt goed samenwerken."

- Groenteboer: - De anno 2017 83-jarige Adrie Trimpe uit Vlissingen was destijds de oudste en langst zelfstandige groenteboer van ons land. Zowel Adrie als zijn vrouw Francien waren inmiddels zeer slecht ter been, maar stoppen vonden ze geen goed plan. "Ik ga het liefst dood achter mijn toonbank", aldus Adrie. Onder de link vind je een reportage van Hart van Nederland uit 2017, en een eerdere uitzending van Hart van Nederland. In 2015 sloeg Adrie namelijk eigenhandig een overvaller uit zijn zaak. Zie ook de videoeportage over groenteboer Trimpe door de lokale omroep (2014). Medio 2017 moesten ze om gezondheidsredenen, na 65 jaar, met pijn in het hart toch met de zaak stoppen. Documentairemaker Helge Prinsen heeft de documentaire ‘Verlies kun je niet betalen’ over Adrie en Francien Trimpe gemaakt. Het werd een internationaal succes. Na de première tijdens internationaal filmfestival Film by the Sea in de stad werd het portret onder meer bekroond met de PZC Publieksprijs en in maart 2019 was de Amerikaanse première. Adrie en Francien werden ook uitgenodigd om mee te gaan naar Amerika, maar zo'n lange vliegreis zagen ze op hun leeftijd niet zitten. Zie ook de reportages over Adrie en Francien Trimpe op Deondernemer.nl, maart 2019 en november 2019.

- Genealogie: - Overzicht van begravenen op de begraafplaats van Vlissingen.

• 1. Nederlandse plaatsnamen verklaard,
  van Berkel, Gerald, and Samplonius Kees
  , (2018)